Magazyn portowy

- Zabiję.- Pomyślała elfka i uwolniwszy całą swoją meliońską wściekłość, chwyciła oponenta za szyję i ścisnęła mu tchawicę. Jako że elfie wojowniczki bywają w odróżnieniu od normalnych kobiet swojej rasy ponadprzeciętnie silne, a już szczególnie takimi są wkurzone melionki, ów chwyt w najlepszym przypadku by się skończył śmiercią delikwenta; w najgorszym pozbawiał sił. Ten drugi element Morte postanowiła wykorzystać by wyrwać się z uścisku.

Ostatnio zmieniony przez Zębacz dnia Wto 16:16, 14 Gru 2010, w całości zmieniany 2 razy

Gdy elfka chwyciła za szyję swojego przeciwnika, on w odpowiedzi zacisnął mocniej szczęki. Gdyby elfka spróbowała się teraz wyrwać jej ucho zostałoby w paszczy lykona.

Zaciśnięte szczęki na uchu elfki musiały sprawić jej ból. Tym bardziej, że ucho odniosło obrażenia w postaci przerwanego płatka usznego.
W odwecie lykon poczuł zaciskające się na jego gardle dłonie elfki. Ostatkiem sił zacisnął mocniej zęby na uchu. Dzięki temu ucisk troszkę zelżał, umożliwiając rycerzowi oddychanie. Co prawda nie była to łatwa czynność i wymagała pewnej koncentracji, ale lepiej tak niż w ogóle.
Elfka też zadowolona być nie mogła. Krew cieknąca z ucha coraz szybciej spadała jej na ramię, co z pewnością przyjemne nie było. Co więcej kilka kropli zabrudziło pas, spodnie i mieszek z przepisem.

- Giń ty cholerny gwardzisto Lotharis! Zaznasz gniewu Ferrońsich Diabłów przed podróżą za Wielką Wodę- Wysapała elfka sięgając ku gałce ocznej lykona.

Ostatnio zmieniony przez Zębacz dnia Czw 20:58, 16 Gru 2010, w całości zmieniany 1 raz

Lykon puścił elfkę w pasie i przenosząc ciężar ciała na prawą nogę mocno szarpnął próbując obrócić się w prawą stronę.

Dzięki manewrowi lykona, obarczona sporym prawdopodobieństwem niepowodzenia próba elfki ostatecznie nie odniosła żadnego skutku. Ręka elfki zadrapała policzek przeciwnika, a potem zacisnęła się na powietrzu.
Lykon stał teraz po lewej stronie elfki, wciąż trzymając ją za ucho.

Tymczasem słońce dopełniało swoich dni tego dnia, rozlewając promienie po powierzchni spokojnego morza. Passeńska latarnia morska powoli rozpalała się, by wskazywać drogę spóźnionym rybakom.
Po chwili słońce zaszło, a jedynym źródłem światła była wspomniana latarnia. Magazyny były jedynym miejscem w mieście, gdzie nie zapewniono ani jednej ulicznej latarni.

Lykon puścił ucho napastniczki i chwytając włócznię swoją drugą ręką spróbował wyrwać ją elfce.

Widząc, że w ten sposób niewiele zdziała, Morte puściła włócznię i w tej samej chwili zeszła do parteru wykonawszy przy tym kop z obrotu. Miała nadzieję, że zaskakujące dla każdego przeciwnika podcięcie plus ciężar uzbrojenia oponenta pozbawi go gruntu pod nogami i dzięki temu uda jej się odzyskać broń.

Neola miała już dość przyglądania się temu widowisku.
-Dość- krzyknęła.-Skończcie!Dość tej walki!- miała nadzieję, że walczący choć na chwilę zwrócą na nią uwagę i uda się to wszystko wyjaśnić.

Niespodziewane puszczenie włóczni zaskoczyło lykona. Nie zdążył złapać równowagi i runął na ziemię.
Upadek lykona sprawił, że kopnięcie elfki nie dotarło do celu. Straciła równowagę i również wylądowała na ziemi.
Ot, taka mało efektowna figura osobliwego tańca.

Morte nieco zdziwiona takim obrotem sytuacji i ponownie umorusana na twarzy błotem, wkładając w to całą elfią zwinność, wyszarpnęła oponentowi włócznię, a następnie przekoziołkowała się w pobliże Neoli. Prawdopodobnie postanowiła wykorzystać ją jako żywą tarczę.

Ostatnio zmieniony przez Zębacz dnia Czw 21:09, 23 Gru 2010, w całości zmieniany 1 raz

Kobieta traciła już cierpliwość.
-Dość!! Skończcie już!- wrzasnęła stając pomiędzy elfką a psowatym.-Czyście rozum postradali, żeby tak się bić na środku drogi do portu?

Po upadku rycerza w błoto wydało ono nieprzyjemny dźwięk, równie nieprzyjemny dźwięk wydał z siebie lykon, gdy przygniótł go napierśnik. Stęknął, wciągnął haust powietrza i warknął jakieś przekleństwo w języku swych przodków. Po chwili zreflektował się przechodząc na wspólny.
- Na cycki Rrrexel! Czego ty chcesz harpio po trzykroć przeklęta?! - warknął w stronę elfki. Nagle usłyszał nowy głos podniósł głowę i zobaczył chłopca stojącego do niego plecami.
- Taa. Lepiej posłuchaj tego chłopaka Skrzynko... - Lykon powoli wstał - ...przestań atakować wędrowców. - pokazał szereg bieluśkich zębów i zaczął szukać swojego miecza - Centrum Lotharis a pospolitym zbójcom pozwala się po imperialnych miastach biegać... gdzie ta przeklęta Gwardia? Nigdy ich nie ma gdy są potrzebni, a pojawiają się tylko, by psuć zabawę... - powiedział ni to do siebie, ni to do zebranych.

Wyszarpnięcie włóczni leżącemu lykonowi nie było problemem. Zrobienie kilku koziołków też nie. Problemem mogło być błoto, ale to już wcześniej oblepiało elfkę. Teraz było go tylko trochę więcej.

Elfka przystanęła na chwilę w konsternacji i rzekła.
- To ty nie jesteś z Gwardii?- Po czym usadowiła się za Neolą gotowa pchnąć ją w razie czego w stronę napastnika co pozwoliło by kupić trochę czasu.